Deze week werd ik plotseling geconfronteerd met een verwijzing naar deze pagina. Bernard had een stukje geschreven over zijn aanpak om leerlingen bij de les te betrekken en verwees daarbij tot mijn verrassing naar mijn pagina. Interessant dacht ik, ik zou dit inderdaad gedaan kunnen hebben maar………ik schrijf er niet over.
In de commentaren las ik vervolgens dat Bernard inderdaad gezien had dat mijn blog nog leeg is, en dat hij hoopte dat ik wat zou gaan schrijven.
Tja, als ik ergens gevoelig voor ben dan zijn dat uitdagingen. Waarom niet dacht ik, en zie hier. Mijn eerste aanzet tot een blog. In dit blog wil ik delen hoe ik met de uitdagingen van meer persoonlijk, activerend en relevant onderwijs worstel.
Ik werk op een middelbare school in Waalwijk en geef daar al een aantal jaren natuurkunde les in de bovenbouw. Wat ik merk is dat veel leerlingen zich afhankelijk en consumerend opstellen. Volgens mij doen ze zichzelf daarmee te kort. Op zoek naar oplossingen lees ik alles wat los en vast zit over activerend onderwijs, het (puber)brein en de inzet van moderne techniek in het onderwijs. Wat ik lees probeer ik te vertalen naar mijn lessen.
In de bovenbouw vind ik dit erg moeilijk, leerlingen zijn in het algemeen gewend geraakt aan een bepaalde manier van werken en staan weinig open voor veranderingen. Sinds dit jaar maak ik daarom een uitstapje naar de onderbouw (klas 2 VWO) in de hoop dat ik leerlingen daar nog wel kan prikkelen tot zelf nadenken.
In dit blog wil ik mijn ervaringen (zowel de goede als de slechte) delen. Het zou leuk zijn als anderen meekijken en met mij mee willen denken. Er is zoveel mogelijk als je samen denkt!
Goed idee Heli. Succes met de blog!
Ik ben benieuwd Heli.
De wereld veranderd zo snel dat kids (en wij) proactief ipv reactief consumerend moeten zijn.
De stof is straks in de buitenwereld van belang dan de instelling.
Leuk! Ik ga je volgen 😊
Succes, het doorbreken van een systeem waarin we kinderen laten opgroeien zal niet gemakkelijk gaan. Begint denk ik bij op een andere manier van ‘testen’ want de me ’s leert naar hoe hij getest wordt. Hoe dan wel, daar heb ik niet een direct antwoord op maar denk ik wel op over na, goed om dat eens samen te doen onder een koffie.